Drapieżniki

Dość duże zwierzęta o lekkiej i smukłej budowie ciała. Ma długie, szczupłe nogi zakończone pazurami, których kot nie potrafi schować. Posiada długi ogon, nieco grubszy na końcówce niż u nasady, przyozdobiony kilkoma czarnymi, pionowymi liniami. Łeb zwierzęcia niewielki a pysk krótki. Ma geometryczne kształty, masywną budowę. Futro geparda jest bardzo krótkie, w odcieniach jasnej żółci, ciemniejsze na karku. Pokryte czarnymi cętkami. Spod oczu ciągnie się czarna linia, kończąca się na wysokości górnej wargi. Stworzenie bardzo szybkie i zwinne. Waży jeden talent.

Masywnie zbudowane stworzenie o krępej budowie ciała. Posiada ciemny, psi pysk o niewiarygodnie silnym zgryzie, gruchoczącym kości, jego średnich rozmiarów uszy są odstające. Stworzenie stadne, głównie padlinożerne. Zachowanie przypomina psie, potrafi być agresywny. Futro siwe i dość krótkie, miękkie z długimi, czarnymi pręgami biegnącymi wzdłuż tułowia. Ogon puszysty. Jego odgłosy przypominają śmiech lub wycie. Waży jeden talent

Karakal- dziki kot. Ma smukłą budowę ciała, przypomina kota domowego. Jest od niego niewiele większy (około 1 palec) oraz znacznie cięższy (waży do pół talenta). Ma krótkie, jasnosiwe futro. Jego oczy otacza zwykle czarna obwódka, ciemny akcent widać też na uszach i pod nimi. Nos czarny. Karakale mają charakterystyczne, ogromne uszy, które czasami wręcz zaginają się do środka. Ich czubek porasta długie, szare futro, tworzące dwa frędzle.

Kulon- jest to średniego rozmiaru ptak wędrowny. Ma długie, brązowe pióra, które na końcówkach jaśnieją (górna część kufra) lub ciemnieją (brzuch). Posiada również smukłe, żółte nogi zakończone rozłożystymi szponami. Głowa średnich rozmiarów, od dzioba do oczu ciągnie się biała linia, druga taka znajduje się tuż za okiem. Dziób czarny.

Lampart to duży kot o stosunkowo małej głowie, smukłym i gibkim tułowiu. Przednie łapy mają po pięć, zaś tylne po cztery pazury. Futro krótkie, miękkie zwykle żółte i ozdobione czarnymi cętkami. Młode są całe czarne. Na ogonie mają czarne pierścienie. Kot żyje w górzystych terenach. Waży nieco ponad 1 talent.

Wielkie, groźne stworzenie. Prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalny kot świata. Ich szyję porasta bujna grzywa w kolorze sierści- żółta lub brązowa. Żyją w haremach. Ulubione zwierzęta władców. Istnieje ich mniejsza odmiana- są to lwy babilońskie. Odmiana ta jest mniejsza i służy wyłącznie do polowań możnych babilończyków. Ważą od dwóch do trzech talentów. Zazwyczaj nie atakują ludzi, chyba, że zostały sprowokowane lub są głodne. Prawie nie występują tutaj naturalnie, większość sprowadza się z Afryki

Wielkie, masywne czworonożne zwierzę. Odżywia się głównie pokarmem roślinnym, padliną, drobnymi zwierzętami, poluje także na większe ssaki. Ma szerokie, silne łapy i długi pysk, który na końcówce przybiera czarną barwę. Futro niedźwiedzia jest blade, białe i dość długie.

Odbywa tu tylko letnie lęgi. Średniego rozmiaru orzeł o rozłożystym wachlarzu piór na ogonie. Głowa opływowa, dziób żółty, przechodzący w czerń. Górna część ciała brązowa, dolna- biała.

Zimuje, rzadko całoroczny. Ptak, którego długość wynosi jedną dłoń, a jego skrzydła osiągają do trzech dłoni rozpiętości słynie ze swojej szybkości podczas pikowania oraz charakterystycznych dźwięków. Jego grzbiet jest czarny a brzuch - biały, poznaczony czarnymi cętkami. Dziób żółty i bardzo ostry, mocno zakrzywiony. Poluje na małe ssaki.

Niewielkie stworzenie drobnej postury. Padlinożerca lub drapieżca, poluje jedynie na drobną zwierzynę. Długi, psi pysk, chude, krótkie nogi, nastroszone futro na karku. Stworzenie to ma barwę pomarańczową na pysku i nogach, siwą lub szarą na tułowiu. Żyje zwykle w norach. Waży pół talenta.

Stworzenie długości nieco poniżej jednego ogona. Większość jego ciała stanowi ogon. Głowa smukła, opływowa. Osadzona na długiej szyi. Oczy stosunkowo duże, nozdrza wąskie. Skóra siwa i szarobrązowa, pokryta pionowymi czarnymi pręgami na tułowiu oraz dwoma poziomymi na szyi. Spód tułowia żółtawy. Na ciele pojawiają się białe plamy. Dość lekki, potrafi kopać jamy oraz wspinać się po drzewach. Zjada owady oraz jaja.
Zagrożone są nawet jaja gryfie.

Jest wytrwałym wędrowcem, jest w stanie w dobę pokonać dystans kilkudziesięciu kilometrów. Stada wilków liczą do dwudziestu osobników, zwykle jednak są znacznie mniej liczne, będąc grupą rodzinną składającą się z pary rodziców, młodych i ewentualnie części wilków z poprzedniego miotu. Watahy mają ściśle określoną hierarchię wewnętrzną. Żywią się głównie średniej i dużej wielkości ssakami kopytnymi.

Jego długość to około jedna dłoń. Umaszczenie tych drapieżników jest najczęściej pręgowane, koloru kremowego bądź siwego. Porasta go dość długie, gęste futerko o jedwabistej fakturze. Żyją samotnie, odżywiają się niewielkimi zwierzętami takimi jak jaszczurki czy ptaki. Stworzenie lekkie, przypomina miniaturę wielkiego kota.