Esagila

Miejsce to jest niewątpliwie najświętsze na świecie. Jest najważniejszą świątynią w całej Babilonii.
Esagila oznacza "dom, który leży wysoko". Nazwa nie odwołuje się do wielkości a do funkcji pełnionej przez to miejsce, zwane też pałacem nieba i ziemi. W skład kompleksu świątyń nie wchodził zikkurat- ten zbudowano na placu nieopodal Esagili. Dom, który leży wysoko był sporym placem. Otaczały go liczne kapliczki- najbardziej znane były świątynie Nabu i Ea. One jednak tylko prowadziły do serca kompleksu- celli Marduka. W budynku umieszczono gigantyczny posąg opiekuna miasta. Ważył on około 800 talentów (5-6 ton!) i był w całości wykonany ze złota. Zbudowano też ołtarz, na którym składano bogowi wszelakie ofiary. On także wykonany był z drogocennego kruszcu. W miejscu tym wiecznie palono kadzidło. Jego spalana roczna ilość przerastała masę posągu- wynosiła około 1000 talentów, przy czym każdy talent kadzidła był drogi. Miasto nie szczędziło na środkach. W kompleksie zbudowano także sztuczne jezioro zwane Abzu. Było ono "pomnikiem" na cześć boga Ea. 
W tych okolicach często pałęta się wiele gryfów wszelkich ras. Gdy ludzie nie patrzą, wszelkie rozumne stworzenia składają tu ofiary i proszą bogów o błogosławieństwo. Jest to tak zwany teren neutralny. Niekiedy zdarzają się przypadki, kiedy gryfy popełniają świętokradztwo i zabierają prezenty dla bogów- zawsze jest to jednak jedzenie, honor gryfów zabrania im bowiem ukraść złota czy kamieni szlachetnych...